A UNIQUE CREATIVE DIALOGUE
Suzanne Santoro, geboren in Brooklyn in 1946, wiens werk in eerste instantie verbonden was met het werk van de feministische groep Rivolta Femminile*, heeft een installatie uit 1976, oorspronkelijk gecreëerd voor de galerie Cooperativa Beato Angelico in Rome, aangepast en gereconstrueerd voor de ruimtes van het Brooklyn Museum. Dit collectief werd opgericht en geleid door elf vrouwelijke kunstenaressen, schrijfsters en kunstcritici met als doel de wereld en het werk van vrouwelijke kunstenaars te promoten.
...
De installatie omvat ook een selectie werken van de Black Mirrors en tekeningen van de recentste productie van de kunstenares. De Black Mirrors zijn zwart-witfoto's gemaakt in de jaren 70, aangebracht op houten panelen en bedekt met een transparante hars die gepolijst is om een melancholieke, mysterieuze sfeer op te roepen.
...
In navolging van deze toewijding sluit deze grootschalige installatie van Claire Fontaine voor de Dior Fall 2024-modeshow aan bij het werk van Suzanne Santoro, in het bijzonder met Per una espressione nuova (Naar een nieuwe expressie). Claire Fontaine is een ‘kunstenaarscollectief’, een feministisch conceptueel project dat in 2004 in Parijs werd gelanceerd door het duo Fulvia Carnevale en James Thornhill.
Op de tweede verdieping van het museum, in de rotonde, geven een reeks neonlichten in verschillende kleuren vrouwenhanden weer, elke hand is verschillend van de volgende, waarvan de vingers samen een ruit vormen. Dit gebaar ontstond tijdens de feministische protesten van de tweede helft van de jaren 70 en begin jaren 80. Een spontaan gebaar, een sterk symbool van de emancipatie van de vrouw, dat even plotseling verdween als het verscheen.
“Handen zweven als vleugels om te herinneren aan de opstand van vrouwen toen hun handen omhoog gingen om een ruitvorm te vormen. Vanuit dit beeld, waarvoor geen eenduidige verklaring of uitputtende interpretatie bestaat, kunnen we wel de stilte verkennen.” Claire Fontaine creëert een web van beelden die het biologische leven van vrouwen en dingen reconstrueren.
De modellen lopen over een vloer die is ontworpen door het collectief, geïnspireerd op de tegels die worden gebruikt in de binnenplaatsen van de oude huizen van Palermo, een verwijzing naar de mediterrane sensualiteit en de stad die het collectief heeft geadopteerd. Een visueel citaat dat een eerbetoon is aan de sculpturale en picturale vaardigheden van Siciliaanse keramisten.
*Opgericht in 1970 door kunstcritica en filosofe Carla Lonzi, kunstenares Carla Accardi en politiek journaliste Elvira Banotti.
DE MAKING-OF
© Melinda Triana